Staða Þorgeirðar Katrínar

Þorgeirður Katrín ætti líka að víkja.  Margir Sjálfstæðismenn og ég þeirra á meðal, ráku upp stór augu, þegar hún sat hjá í atkvæðagreiðslu á alþingi um ESB umsóknina.  Vissulega ber þingmönnum raunar að fylgja sinni sannfæringu við slíkar atkvæðagreiðslur.  Varaformaður sem hefur aðra sannfæringu og önnur sjónarmið en yfirgnæfandi meirihluti flokksmanna getur hinsvegar ekki verið í formanns- né varaformannsembætti.  Þessir aðilar verða að starfa í samræmi við það umboð sem þeir fá frá flokkssystkinum sínum.  Það gerði Þorgerður Katrín ekki í nefndri atkvæðagreiðslu.  Það var hennar réttur og skylda að fylgja sannfæringu sinni.  Stefna flokksins í Evrópumálum er skýr.  Treysti Þorgerður Katrín sér ekki til að fylgja henni, getur hún ekki verið í hlutverki varaformanns flokksins.  Henni bar því að segja af sér í kjölfar hegðunar sinnar við atkvæðagreiðsluna.  Stjórnmál eru alvörumál.  Ekki saumaklúbbur

Uppnám vegna orða um þjóðstjórn

Þrjóska, eða bara venjuleg heimska?

Það er með ólíkindum hversu langt Jóhanna er frá íslenzkum samfélagsveruleika.  Hún getur ekki skilið, að íslenzka þjóðin hefur ekki sótt um inngöngu í Evrópustórríkið.  Það gerði flokkur, sem ekki náði 30 prósenta fylgi í síðustu kosningum, þ.e. Samfylkingin.  Henni tókst svo að þvinga vinstrigrænar geðluðrur til að samþykkja aðildarumsókn með hótunum.  Íslenzka þjóðin hefur engan áhuga á aðild að ESB.  Enda eigum við ekkert erindi í þá samkundu, að minnsta kosti ekki að sinni.  Þó við séum Evrópuþjóð, erum við töluvert menningarlega óskyld flestum meginlandsþjóðunum.  Við erum Norðurlandaþjóð.

Stjórnunarstíll forsætisráðherra er vel þekktur.  Hún kann auðvitað ekkert að stjórna, hefur hvorki menntun né reynslu í slíku.  Það sem hún kann hinsvegar, er að heimta og hóta.  Hversu oft skyldi hún vera búin að hóta stjórnarslitum, fari vinstrigrænir ekki að furðuhugmyndum hennar í einu og öllu.  Það var þekkt i tíð Alþýðuflokksins sáluga að það var ekki hægt að vinna með henni vegna heimtufrekju og þrjósku.  Bíti hún eitthvað í sig, hangir hún á því eins og hundur á roði.  Geðlausir vinstrigræningjar dansa svo kringum hana, svo hún kippi ekki undan þeim ráðherra- og ráðherfustólunum.  Þeir þurfa þó ekkert að óttast. Samfylkingin þarf á vinstrigrænum að halda.  Það vill enginn annar flokkur koma nálægt henni.

Jóhanna minnist á samningsstöðu.  Hvaða samningsstöðu?  Sé enhver slík fyrir hendi, þá gæti hún einfaldlega ekki verið verri fyrir okkur en nú.  Við erum í sárum eftir efnahagshrun, þjóðin meira og minna huglaus og í taumlausri sjálfsásökun og getum einskis krafist.  Þetta vita embættismenn í Brussel.  ESB þráir að fá Ísland inn í sambandið og gleypa okkur með húð og hári.  Embættismennirnir í Brussel vita einnig, að "Europhilia" Samfylkingarinnar er slík, að sá flokkur er tilbúinn til að ganga að hvaða skilyrðum sem er og afhenda ESB allt sem sambandið ýmist biður um eða biður ekki um í aðildarviðræðum.

Í aðildarviðræðum er ekki um neitt að semja.  ESB krefst þess að Ísland gangi að öllum skilmálum sem settir eru.  Það verða engar undanþágur veittar.  Slíkt væri í trássi við stjórnskipulag sambandsins.  Samfylkingu er þó alveg sama.  Öllu skal fórnað fyrir áhrifalausa stóla í Brussel.

 Ég óttast því miður að ekki sé bara um þrjósku að ræða hjá forsætisráðherra.  Oft er jú hægt að tala um fyrir fólki og hjálpa því að sjá ljósið.  Ég er hræddur um að þarna komi líka til heimska ráðherrans.  Það er öllu verra.  Heimska er endanlegt ástand.  Sá sem er heimskur getur aldrei orðið neitt annað

„Ingibjörg Sólrún of svartsýn“

Það á ekki af okkur að ganga

Sir Winston Churchill sagði eitt sinn (mín þýðing, biðst afsökunar ef hún er ekki nákvæm)  "það er betra hafa munnin lokaðan og bara sýnast heimskur, heldur en að opna hann til þess eins að taka af allan vafa".

Þetta ættu leiðitamir "fagaðilar" í þjónustu Samfylkingarinnar að hafa í huga.  Það er nöturlegt að þessir aðilar skuli ítrekað tala gegn hagsmunum íslenzku þjóðarinnar á erlendum vettvangi.  Hagfræðingurinn Gylfi Magnússon (sem og hagfræðingurinn Þórólfur Matthíasson) hafa greinilega kosið að rýra sjálfa sig öllum akademískum trúverðugleika með undarlegum ummælum sínum sem ganga gegn hagsmunum íslands.  Þeir virðast telja að þjónkun sé skynsemi og fræðum æðri.  Það er þeirra val og slíkt ber að virða.

Með skírskotun til orða Churchills hér að ofan, ættu þeir þó að halda munninum kyrfilega lokuðum, þegar útlendingar heyra til.  Gylfi Magnússon hefur ekki umboð íslenzku þjóðarinnar til að tala fyrir hennar hönd, þó útlendir fréttamenn gætu ranglega talið að svo væri og tekið mark á ómerkum orðum hans.  Hann var aldrei kosinn í það embætti sem hann situr í.  Hann telst einungis til vinnuhjúa.

Ekki vondum útlendingum að kenna