Spilltur forseti

Viktor Janúkóvits er álíka spilltur og harðlínukommúnistinn Leonid Kústma, enda skjólstæðingur hans.  Meðan Viktor Jústsjenkó og Júlía Tímóshenko vildu opna vesturglugga Úkraínu, góndi Janúkóvits stöðugt í norður og austur.  Hann er kommúnisti, þráði  gamla Sovíet (kannski þráir enn)  og var tilbúinn til að beita ýmsum ráðum til að treysta tengsl Úkraínu við Rússland og loka vesturglugganum.

Vísbendingar voru um, að í appelsínugulu byltingunni svonefndu, hafi með hans samþykki átt að nota skríl frá austurhluta landsins, dulbúna sem lögreglumenn til að ráðast með ofbeldi gegn friðsömum mótmælendum á frelsistorginu í höfuðborginni Kiev (Kænugarði).  Hann vílaði með öðrum orðum ekki fyrir sér, að stofna til borgarastyrjaldar í eigin þágu.

Lögreglustjóri Kiev, sem naut geysilegrar virðingar meðal borgarbúa hvaddi sér hljóðs á torginu eitt kvöldið og varaði mótmælendur við hættunni.  Sagði hann, að hópur manna dulbúnir sem lögreglumenn hefðu í hyggju að ráðast til atlögu við mótmælendur.  Hin eiginlega lögregla myndi hinsvegar aldrei ráðast á borgarana.  Hann bað fólk að halda til síns heima, þar sem ástandið væri orðið hættulegt, en koma þess í stað daginn eftir.  Tæpega 300.000 friðsamir mótmælendur tóku orð lögreglustjórans alvarlega og yfirgáfu torgið á innan við klukkustund.

Höfundur þessa pistils var þá í Kiev og varð vitni að þessum atburði.  Eftir ræðuna hugsaði höfundur til þess með hryllingi, að skömmu áður, á leið heim úr matvörubúð, hafði hann séð ómerkta rútubíla í dimmum öngstrætum ekki langt frá torginu og í kringum þá hópa af mönnum í lögreglubúningum.

Hinn gjörspillti gamli Sovíetkommi hefur væntanlega hugsað sér að drepa Júlíu Tímósjenkó í fangelsi.  Það er dóttur Júlíu og alþjóðasamfélaginu að þakka, að honum hefur ekki tekist það.

Náðar hugsanlega dæmdan ráðherra